وی گفت که با توجه به این ضرورت و حفظ و بهبود دلبستگی و ارتباط مادر – کودک، نیاز به تقویت ارتباط بین مادر با فرزند ناشنوا از طریق زبان اشاره می باشد.

    وی که مجری طرح های مداخله زودهنگام ناشنوایی/ کم شنوایی در کشور می باشد، افزود: کتابخوانی و قصه گویی مادر-کودک، سواد پایه و دلبستگی های ایمن شیرخوار ناشنوا را بهبود می بخشد. اما با  وجود شواهد علمی بسیار در خصوص تاثیر قصه گویی مادر بر رشد زبانی کودک، متاسفانه قصه گویی والدین ناشنوا با اشاره های کودکانه، تاکنون در کشورمان وجود نداشته است.

   دکتر موللی در عین حال تاکید کرد که زبان اشاره برای نوزادان با شنوایی نرمال نیز مفید و برای غالب مادران، جالب است و در حقیقت، روند رشد پیش کلامی کودک را سرعت می بخشد، لذا گسترش آموزش ها در این زمینه ضروری است.

    گفتنی است، علاوه بر محققان، متخصصان، کارشناسان و دانشجویان علاقه مند به حوزه کودک و ناشنوایی، نمایندگان کانون ناشنوایان ایران، انجمن خانواده ناشنوایان ایران، کمیته توسعه زبان اشاره ،شورای کتاب کودک، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ، سازمان بهزیستی کشور، موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان، خانه کتاب و برخی از فعالان حوزه های کودک و ناشنوایی، در این نشست علمی، شرکت داشتند.

   دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با ۲۲ گروه آموزشی تخصصی و هشت مرکز تحقیقات از جمله مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال، علاوه بر تعلیم و تربیت بیش از یک هزار و ۸۰۰ نیروی متخصص در رشته های خاص سه حوزه سلامت ( رفاه و سلامت اجتماعی، سلامت روانی و توانبخشی )، در اجرای پروژه های ملی و منطقه ای مربوط به حیطه فعالیت خود مشارکت دارد.

انتهای پیام/

تهیه و تنظیم خبر: نعیمی پور