عضو هیات علمی و محقق حوزه توانبخشی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی:
بکارگیری "زبان اشاره" توسط والدین کودکان ناشنوا، توانایی پیش کلامی این کودکان را تقویت می کند
دکتر" گیتا موللی " عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی و مسئول کمیته مطالعات ناشنوایی و کم شنوایی این دانشگاه، بکارگیری "زبان اشاره" توسط والدین کودکان ناشنوا بویژه والدین ناشنوا را از اصول اولیه مداخلات زودهنگام برای رشد و پرورش این کودکان ذکر کرد که توانایی پیش کلامی کودکان را تقویت می کند.
وی در گفت وگو با خبرنگار وبدای دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، از وجود دو رویکرد " شفاهی و دستی (زبان اشاره) " برای رشد و پرورش کودک ناشنوا گفت و تاکید کرد که برخلاف تصور خانواده های دارای کودک ناشنوا، زبان اشاره از رشد گفتار کودک جلوگیری نمی کند، بلکه بکارگیری زبان اشاره توسط والدین کودکان ناشنوا، مهارت های مورد نیاز این کودکان را قبل از حرف زدن، تقویت می کند.
دکتر موللی ادامه داد: بکارگیری اصولی و صحیح زبان اشاره توسط والدین، این امکان را به آنان می دهد که با فرزند ناشنوای خود ارتباط بیشتری برقرار کنند، و با زبان اشاره، کودک ناشنوای خود را با تحریکات محیطی آشنا کرده و سبب آشنایی او با محیط اطراف و مسایل زندگی روزمره اش شوند و هرچه او با والدین و محیط اطرافش ارتباط بیشتری برقرار کند، به رشد گفتاری او کمک بیشتری خواهد کرد. وی همچنین گفت: متاسفانه علاوه بر والدین شنوای کودکان ناشنوا، اکثر والدین ناشنوا نیز هنوز به کاربرد زبان اشاره و تاثیر آن در رشد و پرورش فرزندشان پی نبردند تا جایی که اکثر والدین ناشنوا تصور می کنند که اگر فرزند ناشنوایشان را خودشان نگهداری کنند و با زبان اشاره با او ارتباط داشته باشند، رشد و پرورش گفتاری کودکشان به تاخیر می افتد و حتی حاضرند که نگهداری فرزند ناشنوایشان را به پدربزرگ ها و مادربزرگ های شنوا بسپارند، درصورتی که ارتباط عاطفی و رشد و پرورش کودک در کنار والدین خودش، هم برای سلامت جسمی و روانی کودک و هم برای والدین، ضروری است. وی به عنوان مسئول کمیته مطالعات ناشنوایی و کم شنوایی مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، پروژه جدید این کمیته مطالعاتی را " اطلاع رسانی و ارتقای آگاهی والدین ناشنوای کودکان ناشنوا " ذکر کرد و گفت: هم اکنون منابع زیادی ( مانند کتاب های ۷ جلدی پروتکل توانبخشی کودک کم شنوا ) برای مطالعه والدین شنوا و کسب اطلاعات جهت چگونگی رفتار با کودک کم شنوا و ناشنوا و کمک به رشد و پرورش او وجود دارد، درصورتی که متاسفانه برای والدین ناشنوای کودکان ناشنوا، منابع زیادی در دسترس نیست و این والدین به دلیل عدم دسترسی به اطلاعات درست و علمی در ارتباط با فرزند ناشنوایشان، به نظرات غیرعلمی اطرافیان خود توجه کرده و به آن عمل می کنند. وی افزود: برای جبران خلاء اطلاعاتی برای والدین ناشنوای کودکان ناشنوا، با همکاری جمعی از افراد فرهیخته ناشنوا، گروه " والدین ناشنوای دارای کودک ناشنوا " را در فضای مجازی تشکیل دادیم تا بتوانیم از این طریق به سئوال ها و مسایل والدین ناشنوا پاسخ های علمی و صحیح بدهیم، ضمن اینکه تلاش شده تا ارتباط والدین با یکدیگر و همچنین والدین با اساتید و افراد فرهیخته از طریق " زبان اشاره " و بصورت گرفتن فیلم از گفت وگو با زبان اشاره و گذاشتن فیلم در گروه انجام شود، تا بصورت غیرمستقیم آموزش صحیح زبان اشاره را داشته و به ترویج آن کمک کنیم. دکتر موللی، تعداد اعضای این گروه را حدود ۲۵۰ تن ذکر کرد و گفت: آموزش های لازم نیز از طریق این گروه به والدین ناشنوا منتقل می شود تا سطح آگاهی و معلومات آنان نیز در ارتباط با فرزند ناشنوایشان ارتقا یافته و بتوانند بهتر و بیشتر، به رشد و پرورش فرزندشان کمک کنند. این استاد دانشگاه همچنین ضمن بیان مزایای قصه گویی و کتابخوانی به زبان اشاره، از تشکیل گروه دیگری در فضای مجازی با نام " کتابخوانی و قصه گویی با زبان اشاره " خبر داد که به والدین ناشنوا یاد می دهد تا چگونه با استفاده از زبان اشاره و یک ارتباط شادی بخش، برای فرزند ناشنوای خود کتاب بخوانند و با نشان دادن مطالب و عکس های کتاب، مهارت های ذهنی و کلامی کودک را تقویت کرده و با پاسخ به سئوال های کودک در ارتباط با قصه، سطح آگاهی او را نسبت به محیط اطرافش بالا ببرند. وی یکی دیگر از مزایای کتابخوانی گفتگویی و قصه گویی با زبان اشاره را تقویت زبان اشاره والدین ناشنوا ذکر کرد و افزود: والدین ناشنوا که زبان گفتاری صحیحی ندارند اگر نتوانند زبان اشاره را نیز بصورت اصولی و صحیح استفاده کنند، نمی توانند ارتباط گسترده ای با فرزند ناشنوای خود داشته و متاسفانه دوره طلایی رشد و پرورش کودک ناشنوا (یک تا سه سالگی) را از دست می دهند. دکتر موللی، تعداد اعضای این گروه را نیز بیش از ۲۰۰ تن ذکر کرد و ادامه داد: به والدین ناشنوا توصیه می شود که پس از تشخیص زودهنگام ناشنوایی یا کم شنوایی فرزندشان، علاوه بر استفاده از سمعک، زبان اشاره و آموزش های لازم برای خود و فرزندشان، به کاشت حلزون شنوایی برای فرزندشان نیز توجه جدی داشته باشند. انتهای پیام/ تهیه و تنظیم خبر: نعیمی پور