دکتر محسنی بندپی بنقل از معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت که هفته پیش اعلام کرد، اظهار داشت: رشد ما در پژوهش، 7/3 است و رشد پژوهش در ترکیه، 7/5  و رشد پژوهش در عربستان  12/6  و سهم پژوهش از درآمد ناخالص ملی در کشور ما، از 10 سال گذشته که حدود 0/4 درصد بود یعنی کمتر از 0/5 ، به تقریبا 0/88  درصد رسیده، یعنی همچنان زیر یک درصد می باشد و این درحالی است، کشورهایی که بطور واقعی به پژوهش می پردازند، سهم پزوهش را از درآمد ناخالص ملی خودشان، بطور قابل توجهی افزایش داده اند.

    وی افزود: اگر چه براساس اسناد بالادستی قرار است که ما در سال 1404، سهم پژوهش را به 4 درصد از تولید ناخالص ملی افزایش بدهیم یعنی بیش از 4 برابر سهم فعلی که داریم. اما برغم کسری ها و کاستی ها در این بخش و نسبت به سرانه پژوهش، دستاوردهای خوب و قابل توجهی داشتیم و شخصا فکر می کنم که این دستاوردها به تعصب و غیرت اعضای هیات علمی و پژوهشگران برمی گردد.

   نماینده مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: آن انگیره ای که پژوهشگران ما در مراکز تحقیقاتی و اعضای هیات علمی ما در دانشگاه ها داشتند، باعث شد که تا امروز بتوانیم با اقتدار در منطقه حرف بزنیم. اما باید دیدگاه های خودمان را در خصوص این موضوع، عوض کنیم و به پژوهشگران به عنوان رکن اصلی پژوهش، توجه بیش از پیش داشته باشیم.

   دکتر محسنی بندپی افزود: اگر بخواهیم سیاستگذاری های خوب فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی داشته باشیم، نیازمند گذر از مسیر پژوهش هستیم. پژوهش هایی که فقط و فقط از کانال اعضای هیات علمی انجام می شود.

    معاون امور بین الملل دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، در همین راستا، از دیوید اسکات رئیس انجمن روماتولوژیست های انگلستان، نقل قول کرد که گفته است، ما تحقیقات پایه را دوست داریم و تحقیقات آزمایشگاهی، تحقیقات بنیادی و تحقیقات ...  را دوست داریم، اما ما به پروژه هایی پول می دهیم که درد بیماران ما را کاهش بدهند و کیفیت زندگی بیماران را بهبود ببخشند.

    وی تاکید کرد: ما با منابع محدودی که داریم، لازم است که همپوشانی ها را بیشتر کنیم. همانطور که  اخیرا کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در نامه ای به وزیر بهداشت، موضوع رشد جمعیت سالمندان را مورد توجه قرار داده و یادآور شده است، با توجه به اینکه 33 درصد جمعیت کشور ما در سال 2050 میلادی یا 1430 شمسی را سالمندان تشکیل می دهند، باید سیاستگذاری ها به این سمت برود و دقیقا، تحقیقات ما جهت دار با نیازهای قشر سالمندان انجام شود.

    دکتر محسنی بندپی افزود: در واقع، ما الان نباید از میزان تحقیقات اثرگذارمان سخن بگوئیم، بلکه باید در شوراهای پژوهشی و هر جایی که گرنت می گیریم، مبنا اثرگذاری باشد. و باید بگوئیم که 2، 3 یا 5 درصد پژوهش های ما غیر اثرگذار بوده است تا آنوقت بتوانیم حداکثر بهره وری را داشته باشیم.

انتهای پیام/

تهیه و تنظیم خبر: نعیمی پور